ΑΛΜΠΑΤΡΟΣ

        Αλμπατρος   ένα   υπέροχο   πουλί   που   όμως  όπως
υπολογίζουν  οι ερευνητές, γύρω στις 40000 θανατόνονται κάθε
χρόνο,  και  οδεύει  με ταχύ ρυθμό προς την εξαφάνιση.  Οταν
είναι  πια  έτοιμα  να  πετάξουν,  τα άλμπατρος περνανε εφτά
χρόνια  συνεχώς  στη  θάλασσα  και  μάλιστα  κοιμούνται  ενώ
πετούν.   Μερικοί πιστεύουν οτι κάνουν αρκετές φορές το γύρω
της  γης  προτού επιστρέψουν στον τόπο που γεννήθηκαν για να
ζευγαρώσουν.  Εχουν άνοιγμα φτερών που φτάνει τα 3 μέτρα.  Ο
άλμπατρος   μεγαλώνει  μόνο  ενα  νεοσσό  κάθε  2  χρόνια.Τα
περασμένα  20 χρόνια ο πληθυσμός των άλμπατρος εχει μείνει ο
μισός.   Και  αυτό  οφείλεται στα παραγάδια των ψαράδων.  Τα
παραγάδια  έχουν  πολλά  αγκίστρια.   Το  κάθε  αγκίστρι ενα
δόλωμα,   το  δόλωμα  είναι  καλαμάρι,  η  κύρια  τροφή  των
άλμπατρος.  Μαζί με το καλαμάρι το άτυχο πουλί καταπίνει και
το  αγκίστρι.   Το  αγκιστρομένο  πουλί βουλιάζει μαζί με το
βαρύ παραγάδι.

        Για  να  αποφύγουν  των  θάνατο  των πουλιών μερικοί
ψαράδες  ρίχνουν  τα παραγάδια τους βράδυ οταν τα πουλιά δεν
ψαρεύουν.    Οι   ψαράδες   αναζητούν   τρόπους  για  να  τα
προστατέψουν.   Αυτές οι προσπάθειες γίνονται στο νησί Νότια
Γεωργία του Νότιου Ατλαντικού και στο νησί Κροζέ του Ινδικού
Ωκεανού.   Ομως στις ανοιχτές θάλασσες του Νοτίου Ατλαντικού
δεν  παρακολουθούνται οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται απο τα
αλιευτικά   σκάφη.    Και   σύμφωνα   με   μια   ειδικό  στα
θαλασσοπούλια,  τα  σκάφη  εκεί  δεν  κάνουν  τίποτα  για να
σταματήσουν  τον  θάνατο  των άλμπαρτος.  Η πιθανή εξαφάνιση
των άλμπατρος υπογραμμίζει την αμέλεια και την αδιαφορία του
ανθρώπου.